Der Stamm der Rhyschnooge klagt über zu viel Druck bei der Arbeit: ‹Augering, also bin i›:
Men isch im ‹Räbhuus› am Verzelle,
I sag nit, welli, sag nit, welle,
Doch zuegstimmt hänn im Fall die maischte:
I halt s kuum uus! – Was hitt muesch laischte,
Das bringt aim doch, wie wämmer saage?
Wenn nit in s Grab, denn uff dr Schraage,
Me het z vyyl z due, het nie bitz Rue –
Au d Schnuure deerf me nit uffdue!
Dr Luggi isch e ‹Business Guy›!
Nikkei, Dow, DAX, SMI,
Die Zaale sinn s, d Kursgewinn, d Rendite,
Wo alles iim im Job bedytte.
Mänggmool, uus Schiss, es kääm dr Bäär,
Fyylt er sich uusbrennt, hool und läär.
Er git s nit zue, wär no so froo,
Sy Seel kennt er mool bambele loo.
Dr Doggter Max isch Assistänt;
Dämm fääle glatt e Dotzed Händ,
Acht Päärli Augen und zää Fiess
Fir alles, won er mache miess’.
So kan er nur bym beschte Wille
à discretion verschryybe Pille;
S wurd, hofft er, kai Patiänt lut steene –
Sym Hobby mues er au no freene!
Au s härzig Mimi schafft im Spittel.
S isch kääsblaich wie dr Spittel-Kittel.
S Mimi mänätscht by gringschtem Loon
Ass Granggeschweschter sy Station.
S gaschiert mit Make-up d Augering,
S lächlet voll Zwyyfel, eb s äs au bring...
Drnääbe pfläägt s, so mache s vyyl,
Me mues es schyynts, s Facebook-Profil.
Der Stamm der Verschnuufer ärgert sich, dass niemand mehr freiwillig helfen will: ‹Was, ich?›:
«Was, ich?» muess ich Di sofort frooge
falls Du daatsächlig sottisch wooge
my dieffe Friide z derangiere
zum fir e Job mi z motiviere.
Mit däm duesch nämmlig sugeriere
ich dät my Zyt nid optimiere
und haig drum sicher no Resärve,
won ich zum Fänschter us kenn wärfe.
Drbyy han ich doch ändloos z due
und bruuch drzue my Porzioon Rue
zum d Work-Life-Balance kontrolliere –
ich wott doch kai Infarggt riskiere!
Eso spontan han ich – dasch schaad –
kai Hammer-Ussreed grad baraad.
Das ich nid ka, das lychtet yy,
nur fallt der Grund mir grad nid yy.
Ich muess no an e Grichtsverhandlig,
an d Demo gege d Stadtverschandlig,
ich muess no Iiberstunde schiebe
und denn im Fitness Gwicht verbiege.
Me glaubt zwoor nid, ich haig das neetig,
doch ich muess sofort in d Kosmetik,
ich muess no an e Lyychemool,
in d Klinik wägem Alkohool.
Im Ärnscht kasch jo die Froog nid stelle,
eb mir äggscht ebbis hälfe welle.
S stoot s Welle gwiss nie zur Debatte
das Dängge han ich uf der Latte.
Ich loss Di wirgglig ungärn hängge,
Du darfsch nyt Beeses vo mir dängge,
es tuet mir in der Seel z tiefscht wee
wenn ich bi Dir d Enttyschig gsee.
De muesch halt dä und sälle frooge,
vilicht au die emool go blooge,
wo sunscht per se duesch ignoriere,
well die Di immer abserviere.
Der Zeedel des Rätz-Stamms vermittelt die Stimmung, die viele Baslerinnen und Basler fühlen dürften, hier der ganze Zeedel: Quo vadis – wie soll das no wyter goo?
Z Basel an mym Ryy,
mecht me doo no syy?
Isch der Himmel no so blau,
s isch diggi Luft und nyt me lau,
die haili Wält isch längscht verbyy,
s isch nimm so scheen bi uns am Ryy.
D Scheenschwätzer sinn nit dääre Mainig.
S isch nit so schlimm, sy sinn sich ainig.
S macht s Laadestärbe die nit muff:
«Lääde geen zue und wider uff.»
Wo kaufsch denn in der Stadt jetzt Schue,
d Schuelääde sinn fascht alli zue?
Die letschte Lääde, die hänn laider
vo Modekettene nur no Glaider.
Fir uns Ignoranten isch s banaal.
Uns isch daas doch sch... egaal!
Mer bschtellen alles, s isch morn doo,
billigscht im Netz bim Spaarlandoo.
Und iberhaupt, was goot s uns aa,
wenn e Gschäft nit iberlääbe kaa,
dicht macht und den Aagstellte kindet,
und s Personal kai Job me findet?
Zem Yykaufe faarsch, s isch mega gail,
scho lang mit em 8er-Drämmli nach Weil.
Was kimmeret s uns, schlyfft me s alt Wartegg,
git s Schnällfräss-Imbiss statt e Begg,
geen immer mee Baizen und Clubs ewägg,
schmaisst uff e Boode e Jeede sy Drägg,
hett s Lyt, wo sich d Mieti nimm laischte kenne,
vergääbe fir e Woonig ummerenne?
Was dien mer uns als Kulturstadt brischte!
Das isch doch numme fir d Tourischte.
Bi der Skulpturehalle will me spaare,
s Theaterbudget uff null aabefaare,
der Dialäggt isch Wurscht, macht ys nit ryych,
s isch nit so schlimm, s isch uns doch glyych!
Z Basel an mym Ryy,
joo, deert mecht y syy.
Die Noschtalgie hilft ys nit wyter,
s stoot um s Zämmelääbe schyter.
D Fassade von ere haile Wält
hett Riss bykoo, s goot nur um s Gäld,
um Status, s aige Renommée,
der Aigenutz und sunscht nyt mee.
es draait sich alles nur um s Yych,
s isch alles andere Wurscht und glyych.
Iir Scheenschwätzer und Optimischte,
lueget doch iber d Bluemekischte:
Es herrscht e Gaischt vo Ignoranz,
und scho aansch der Dootedanz,
der Butz blatzt ab und undedraa
seesch de Gnoche scho vom Gnochemaa.
Basler dängget äntlig noo:
Wie soll das no wyter goo?
Der Stamm der J.B.-Santihans befürchtet: ‹Die bruun Suppe brodlet wiider›:
Ainzelni Länder verschäärfe d Kontrolle
und speziell schlaui Kopf meinte sii solle,
wiider Muure baue und d Gweer duurelaade,
die fremde Lyt die wurde nur schaade.
D Merkel will hälfe doch me macht s ihre schwäär,
d Schwyz merggt au ‹bi uns steen Barragge läär›.
Drumm nimmt me Flichtling und macht Kontingänt,
jeede Kanton bykunnt e Hampfle Prozänt.
Vyyl finde das richtig und biete au Hilf,
nur e baar wenig steen dotal im Schilf,
in iirne vier Wänd oder am Stammdisch im Oggse,
erglääre si sich und dien sich uuskotze.
Fremdi Lyt uss fremde Länder,
rede komisch und hän anderi Gwänder.
Sii basse sich nid aa und blyyben elai,
leere kai Dytsch und sind numme dehai.
E jeede wird in ai Dopf gschmisse,
d Flamme looderet und das isch bschisse.
Denn in däm Dopf wird e Sippli beraitet,
wo uns in Zuekunft no ganz äng beglaitet.
E Suppe voll Hass und Intoleranz,
bruun in dr Farb und ooni Glanz.
Si schmeggt zimmlig bitter
und im Hals duet sy brenne
die bruuni Suppe kasch nid aifach so schlemme.
Drum hälfe mer de Schwache
und schryybe positiv Gschicht,
de Pegida-Demonstrante lache mer ins Gsicht.
Denn am Änd sitzen alli am ene grosse Disch,
und fraie sich, dass s ainzig bruune
e Määlsuppen isch.
D Aigebreedler entschuldigen sich: ‹Exgyysi - mir verexgysieren uns fir alles und jeedes›:
Exgyysi, dass miir Zeedel gänn,
au wenn Sii das villicht nid wänn.
Exgyysi, dass miir do brobiere
uns’re Zug z legitimiere
Darf ych en aigeni Mainig haa?
Oder stört sich öbber draa?
Darf ych sage, d SVP
syyg schuld am schlächte Renommee
wo miir Schwyzer langsam gniesse,
oder muesch die Ussaag biesse?
Saisch nit lieber grad: «I’m sorry
für die frächi Froog vo vorry?»
Darf me die wo uns regiere
überhaupt no kritisiere?
Darf me denn als bildets Wääse
d Basler Zyttig alls no lääse?
Zellsch nit zue den Ussesyter
wenn de saisch: «Y rauch no wyter»?
Muesch nit au «Exgyysi» huuche,
wenn dy Auto no wotsch bruuche?
Darf me das? Und darf me säll?
Aigendlig darfsch nyt me, gäll?
Der Stamm der CCB findet: ‹Glööner sinn schööner›:
S isch nit schwäär, e Glööner z syy
folgsch nur im Trend, scho bisch derbyy,
bisch sälte zfriide und foosch aa
wäg jeedem Mischt e Dummi z haa.
So glöönsch di duur dr Alldaag duure,
schwingsch drbyy e blöödi Schnuure
nöörgelisch und kommentiersch,
beklagsch di, motzisch, reklamiersch.
Dr Werni und sy Flamme s Cläärli,
sin sit 17 Joor e Päärli,
dangg ihrer finanzielle Laag,
göön si in d Beiz, fascht jeede Daag.
«Die Subbe könnti wermer syy,
und Frölein, do ghöört Schnittlauch dryy,
dä Frass, dä friss ych sicher nit,
nämme Si dr Däller mit.»
D Maja woont im Mesonett,
wo sii am Rhybord gfunde het,
als Dochter vomne Millionäär,
fallt iire s Zaale nit seer schwäär.
«Dä Lärm, das Gnalle, s isch e Qual –
grad ych, wo soo vyl Mieti zaal –
muess jeedi Nacht s Tattoo ertraage,
jetzt isch gnue – y wird go glaage!»
Dr glai Abeeku wurd sich freue,
wenn er nümm miesst Eschtli käue
und e Subbe könnti haa,
au kalt und ooni Schnittlauch draa.
Die syyrisch Ayla, 5 Joor alt,
frogt s Mami, wyysoo s dusse gknallt.
S Mami hüült am Kuchidisch,
well s waiss dass duss kei Iebig isch!
Die Alte Glaibasler über die Situation auf der Welt: ‹100 Joor Somme – Nyt druss gleert›:
Eb im Irak, Iran oder Mali,
Eb in Jemen, Niger und au Bali,
Eb im noochen oder färnen Oschte,
s dien alli Waffe boschte wo vyyl koschte.
Dr Grieg als Grieg, dä het sy Wärt
Und isch im Grund en aigne Märt.
Will vyyl am Dood dien profitiere,
Duet die Maschinerie rentiere.
Eb Frind, eb Find, die allermaischte,
kenne sich dr Friide gar nit laischte.
Fir d Arbetsblätz und d Induschtrie
Bruuchts die Griegsmaschinerie.
Friide wänn nur Idealischte,
Wo in dr Kischte e trischt Lääbe frischte.
Doch s Establishmänt rybt permanänt
Bis zum bittren Änd sich d Händ,
Losst dr Champagner fliesse, duet s begriesse,
Wenn Fanatiker beschliesse z schiesse.
Me goht in hundert Länder uff sich los,
Kämpft rigoros um jeedi Stroos,
Knallt dr Find ab uss em Hinterhalt,
Macht nit Halt vor roher Gwalt.
Dr Mensch als Mensch, mir kennte wette,
Isch so nit vor sich sälber z rette.
Quo vadis homo sapiens?
Eb du d Vernunft tatsächlig kennsch?
Der Stamm des Dupf-Clubs hat eine andere Art von Pegida gegründet, die‹Patriotischi Extreemfasnächtler Geeged Infiltrierig Dur Asyllandschäftler›:
Dr Männi stoot am Stroosserand
Wäädlet wild mit syner Hand
Uss voller Lunge schreyt är: Schand!
Es goot z Änd – my Oobeland!
An iim verbyy am Stainebärg
Lauft e Grubbe Gartezwärg
‹Ormalinger Lärm-Rabaucke›
Stoot bi aim uff syner Paugge.
Iir bleeden Affe, geend doch haim
Zrugg uff eyri Kirsibaim
Brielt dr Männi, root vor Wuet
Fuurt mit eych, Landschäftlerbruet!
Der Johann niggt: Es isch doch woor.
Es wird schlimmer, Joor fir Joor
Das Gsindel mues men als wie mee
An der Basler Fasnacht gsee.
Larve, Sujet, Routewaal
Em Rampass isch das grad egaal
Uff all daas sinn die nit erpicht
Moole Schminggi sich in s Gsicht.
Dien d Route krytz und queere
Wie wenn das kein wurd steere
Sy maine, dass es denn scho länggt
Wenn me Strau an Waage hänggt.
Au in der Baiz kasch bald nimm hogge
Ooni dass e soone Sogge
Im Rampass-Släng e Bangg vorsingt
Wo nach Buure-Pointe stinggt.
Wenn de frindlig und bestimmt
Saisch, wie me sich doo benimmt
Hesch Gligg, wenn sii nur driber lache
Und dir nit grad no aini bache.
– Vo iirem Kampf vo de Kultuure
sin baidi zimlig uf der Schnuure
Dr Johann sait em Männi Tschau
macht sich uff e Wääg zer Frau.
Dr Männi schulteret sy Drummle
Duet z friide Richtig Bahnhof bummle
Styggt dert ins Taxi yy, wie gwoont
Faart haim uff Ryynach, won är woont.
D Route-Bysser Waggis wundern sich:‹E jede Birger, e jede Spinner, hoggt in‹white› am Basler Dinner›:
D Bevelkerig vo Basel-Stadt
findet Wyss halt kaibe glatt.
Herr Schwarz, Herr Braun, Frau Rosa Root,
jeede het sy Mieh und Noot
im Glaiderkaschte umme z sueche
um in Wyss das Dinner z bsueche.
Wyssy Sogge, wyssy Schlappe,
und in Wyss e Dächlikappe.
Hemmli, Lyybli, Mini-Schip,
Unterhoose, BH, Slip,
Kittel, Hoose oder Glaid
Hauptsach isch, es isch in White.
Wyssbrot, Wyssmääl, wyssi Boone
Wyssi Schoggi vo Tobleroone,
Wysswurscht, Wysswyy oder Wyss-ky
Ganz egal, s muess aifach wyss syy.
Das Echo vom Gämsbärg über den Rekordwahn:
Vo Schanghai Süd bis Schangnau Nord
Jagt d Wält begnaggti Wältrekord
Gsuecht sinn hit die, wo – säll isch in –
Bim Unsinn wältwyt Spitze sinn
D Hauptsach: wyter, gschnäller, heecher
Oder no besser: als wie bleeder
Gail uff en Yydraag und ‹Award›
Im näggschte Buech vo de Rekord
Wär ka nit nur am gschnällschte blinzle
Pro Stund die maischte Värs au brinzle
Wär het die lengschte Zeecheneegel
Wär schafft im Suff dr heggschti Peegel
Wär ka am lengschte, ooni z schummle
‹die Alte› non-stop ruggwärts drummle?
Die Piggte haben festgestellt ‹Numme mit Baart bisch smart›:
Vor langer Zyt, wo unseri Aane
no gläbt hän vo Beeri und Liaane,
dr Broote zerscht hän miesse jaage –
derbyy risggiert hän Kopf und Graage:
Het me – statt gmietlig uff em Kanebee hogge,
vor em Oofe mit digge Sogge –
e Heeli ghaa, grad numme n us Stai,
und meistens au no blutti Bai.
Drum verstuunt s aim aigendlig nit,
dass dää Neandertaaler im Schnitt
vyyl mee Hoor ghaa het als miir,
am ganze Keerper – absolut wiir.
Das het sich gänderet mit de Joore:
Me het Glaider drait und dr Belz verloore.
Als Frau het men e Frisuur uff em Kopf
und drait vilicht emol e Zopf.
Und denn d Männer, je nach Moode,
hän d Hoor kuurz oder bis an Boode.
Dr ‹look› als Wikinger isch verwääge:
d Hoor verfilzt vom vyyle Rääge,
d Bäärt sinn struublig und au lang –
jeedem Find wiird angscht und bang.
Dr Reemer isch doo kultivierter:
d Logge sinn glegt, dr Baart rasiert er.
Au bi uns isch s hit esoo Bruuch:
Im Gsicht hesch nit e Baart wie n e Struuch,
wenn de seriees wotsch iiberekoo
und nit als Öko-Fundi doostoo.
Doch in letschter Zyt – de glaubsch es kuum –
git s allem aa e neie ‹boom›:
Männer mit Vollbaart und Pfiirzi – zem stuune,
mit ghyyslede Hemmli – s ich nit numme n e Luune.
E Huet oder Kappe, in dr greeschte Hitz,
hesch fascht Biduure, aber numme n e bitz.
Die hiete nit uff ere Alp oobe Kie,
no geen si go Holz hagge am Morge frie.
Die gseen numme soo uus –
verhebsch der e Schmunzle
und dänggsch, «was isch denn dass fir e Pfunzle?»
Der Stamm der BMG plädiert für einen schönen (frühen) Tod:
‹Morta Bella›:
Stärbe isch dr letschti Schrey
schnäll, diskret und sorgefrey
jedi Todesart kasch wähle
losch di dur dr Putin quäle
wottsch Curare, Zyankali
enthaupted wärde dur dr Ali
e Salve vom Pretorius
vom Tell e z diefe Epfelschuss
mim Bankghaimnis beärdigt wärde
verspiise vo Hyänehärde
e Flug mit dr Malaysia Air
verschosse mit em Trump sym Gwehr
undergoh wie d BDP
iberrollt dur d SVP
vom Roche Turm obenabe springe
im Chor vo dr Titanic singe
em Baschi Dürr sy Opfer sy
är dementiert das sicher gly
alles isch organisiert
dass bim Tod dir nyt bassiert
S git e Fescht ellai fir di
s haisst du sygsch e Tolle gsi
mien d Druurgescht au im Räge hogge
hesch du s im Sarg scheen warm und drogge
dr Morin kunnt, wenn d wottsch, go rede
das iberläbt jo au nit jede
dr DJ Bobo singt s Tedeum
de griegsch en aige Mausoleum
und fir e glaine Obolus
wirsch zem Hailige am Schluss
d Äsche kasch em Fümoir spände
dr Hieber darf d Gedärm verwände
s Gspart vererbsch ans Baselland
die verwände s mit Verstand
Au ans Umfäld dänggsch bim Sträbe
megligscht kurz am Läbe z kläbe
hilfsch dr Energy zer Wändi
kasch nimm strahle mit em Handy
s git fir uns meh AHV
und fir unsri Änkel au
Kurz, es lohnt sich friehner z stärbe
drum dien mir fir s Stärbe wärbe
Dangg Exit, Dignitas und Co
kasch hit stärbe, wenn d wottsch go
gfallt s dr nit, bisch stärbewillig
isch s dir z dyr, hättschs s lieber billig
soll dr Tod di nit z vyl koschte
denn flieg schnäll in Nochen Oschte
gang noh Syrie, wenn das goht
dert bisch in zwai, drey Däg au dot.
Die Alte Garde der Spezi und der AGB regen sich auf ‹Alles goot fremd›:
Zem Byschpyl main y, kennt me jo
in unsrer Stadt in d Lääde goo,
wenn me wott ebbis go kaufe.
Nai, me duet no Dytschland laufe,
au s Drämmli fahrt jo jetz dert uuse,
s isch ständig voll, es isch zem Gruuse.
D Lyt hamschtere, es isch nimm scheen,
wenn si ins ‹Rhy-Center› gehn.
D Ykaufsdäsche, die sin voll,
unsri Lääde finde s nit so toll.
Fir unsri Stadt sin d Styyre wichtig
und mer finde s drum au richtig,
wenn me si brav zahle duet,
das het jo dr Staat au z guet.
S git aber Lyt, wo in dr Stadt
schaffe, doch si finde s glatt,
zoobe haim uff d Landschaft z fahre,
mit em ÖV oder em aigne Kaare.
Si hän e Hysli, scheen im Griene,
s Gäld dien si in dr Stadt verdiene.
D Styyre zahle si denn dert
wo si wohne, wie sich s gheert,
doch d Stadt goht läär us, s isch e Gruus.
Das gseht mer ganz no Fremdgoo uus.
S Basler Drämmli gheert zer Stadt
wie s Minschter – und y find s drum glatt,
ass y mit em in d Stadt ka fahre,
s goht jo nimm im aigne Kaare.
Doch was vyl ummefahrt wird halt
strapaziert, uusbruucht und alt.
Drum muess me d Wääge denn ersetze,
e Schwyzer Firma wurd s au schetze,
wenn si dä Uffdraag dät bykoo,
doch s isch anderscht uusekoo.
D Schwyzer Firma het me nit welle,
duet s Rollmaterial im Dytsche bstelle.
Wenn mir als ins Ussland laufe,
in Dytschland gränznooch dien ykaufe,
wirft men ys doch Fremdgoo vor,
doch es kunnt mer fascht so vor,
dass me do au – das gseht doch jeede –
ganz simpel ka vo Fremdgoo reede.
Die Alte Garde der Spale Clique freut sich an der Veranstaltung, die als Gegensatz zum White Dinner organisiert wurde: ‹Wyss oder Farbig›:
Im Gundeli, am Tällblatz, und au am Rhy
laadet d Gege-Wyss-Aggtion drzue yy,
spontaan z mobilisiere und in farbiger Bracht
sich ebefalls z dräffe, zuen eme gmainsame Znacht.
Und au dä Aabligg het kaini Wintsch offe gloo,
S fäält nid ai ainzigi Farb, alles isch froo,
do tummle sich die kurligschte Gschtalte,
us alle Länder, die Junge, die Alte
und statt Fondue, Raclette und Wurschtsalat,
mache si Hummus, Falafel und Taboulé parat.
Vom Poncho zum Turban, und Lyt ooni Schue
seesch do aifach alles, das het drmit z due,
ass alli die, wo doo mitmache dien
sich kaini wysse Stieli kaufe mien.
Zur Emanzipation meinen die Gundeli Gniesser: ‹Donna nobis pacem›:
Dä Maa, wo dangg Teschtoschteroon
als Tarzan, Playboy, Macho-Gloon
befiilt und macht und stüürmt und drängt
und alles waiss, bevoor er dänggt!
Wo jung sich flechedeggend paart,
ersatzwyys spööter Harley faart
und stargg im maskuline Huffe
sich iebt bim rituelle Suffe
zum zoobe spoot – wie d Patriaarche –
unbrämst vor sich aane z schnaarche!
Oder dää, wo gsäit het: «Schätzli,
am beschte isch für Dii doch s Blätzli
in dr Kuchi voor em Häärd,
vyyl anders het für Dii käi Wäärt!
Villicht no Buschiwindlewäggsle,
wenn yych in Gaarte muess go häggsle,
fäärngstüürt muess dr Raase mäie,
uf em Grill muess d Wüürschtli dräie
und muess seggle wien e Dier –
jetz dringg y zeerscht emoll e Bier!»
Oder dää Maa, wo ganz gritisch
gmäint het, d Frau die ghöör bolitisch
statt an d Waal- und Abstimmuurne
beschtefalls ins Fraueduurne!
Jä d Frau syg au bolitisch schwach,
drum blyyb das gschyyder Männersach.
Die Alte Garde der Barbara meint über dieVeganer: ‹Forza Carota›
Dr Kärnlibigger Joggi Saner
isch sit em Summer e Veganer
und läbt jetz wie s d Veganer sotte:
Was dierisch isch, das isch verbotte.
‹Vegan› haisst nit nur ‹flaischlos ässe›,
au Fisch und Muschle kaasch vergässe,
und Eier, Honig und derglyyche
und Milch und Kääs muesch au no stryyche.
Kai Pelz, kai Wulle und kai Syyde
und Läädersache sott me myyde.
Daas schloot em Joggi uff e Maage:
Är darf d Sandale nimme draage.
Jetz het er nur no Plastigg-Schue,
wo äng sinn und rundumme zue,
wenn är si abziet isch er gschoggt
vom Fuess-Schwaiss, wo sy Nase blogt.
Vegani Koscht isch au nit gsund,
doo fääle Vitamine, und
am Bio Gmies, me saits im Stille,
hets als no Ruggständ draa vo Gille.
Em Joggi Saner isch das schnubbe,
dä gniesst e Bio-Boonesubbe
und vyyl Salat, nadyyrlig Bio,
und kerblet prompt, o lago mio!
Sy Gsicht wird blaich und als wie wysser
jetz bloggt en drum au no dr Schysser.
Dr Joggi fyylt sich schwach und grangg,
doo kunnt sy Rettig, gottseidangg:
E Doggter, wo dä Titel fiert
und als Naturarzt praktiziert.
Dä Doggter sait zem Joggi: «Loos,
jetz bruuchsch Diät, ganz rigoros:
Ab sofort numme no Karotte,
und alles andre isch verbotte.»
Dr Joggi goot bim Märt verbyy
und kauft e Huuffe Riebli yy,
die isst er kocht und gratiniert
und bache, gsotte und frittiert,
denn wird au Rieblisaft brobiert,
luut Vorschrift gschittlet und nit griert.
Nadyrlig isst er d Riebli au
wie uus em Boode: hart und rau,
doch duet er jetz e Zaan vermisse,
dä het er nämlig uuse bisse.
Die Alte Garde der Seibi nimmt Abschied: ‹Lebe wohl, Winnetou›:
Als glaine Bueb scho fasziniert,
beyydruggt und au inschpiriert
het mi im Buech vom Karli May
die aint Figur vo dääne zwai,
wo irgendwo im Wilde Weschte
d Bluetsbriederschaft dien teschte.
Y main nit dr Old Shatterhänd,
dä isch mer nämmlig z grob – emänd
au e Bitzi blaich im Gsicht.
Nai, y dängg bi dääre Gschicht
an d Roothuut mit dr Fäädere
mit Hoose, wo dien läädere,
mit Tomahawk und Kalumet,
wo im ene Tipi het sy Bett,
wo mit gstähltem Kerper, niene morsch
uusgseht wie dr Cloony Schorsch,
mit Moccassins an syyne Latsche –
aifach dr scheenscht vo den Apatsche.
Y waiss no, in dr Primmeli
und speeter au im Gymmeli
han y, statt uffbasst, hyffig pennt
und maischtens draimt, dass ych au kennt
aifmool uff d Iltschi hogge,
oder mit dr Nscho Tschi bogge,
mit dr Silberbiggse knalle
oder in d Ärm vo dr Ribannah falle.
Doch alles das blybbt nur e Draum,
das schafft nur ain – man glaubt es kaum –
Dr Pierre Louis Baron de Bris.
Um ihn gits glyy e Riesegschyss.
Dä ehemoolig Fallschirmjäger
wird unverhofft zem Lyynwandfäger,
zem Inbegriff vom en Indianer,
dä Winnetou guet mime kann er,
gseht bländend uus, isch nit ganz wyss,
sy Kinschtlernammen isch Pierre Brice.
Die Junge Garde der Schnurebegge macht Pläne über ihre berufliche Zukunft: ‹Wenn y mool grooss bi›:
Architeggt wär au guet, kasch baue und baue,
mit verdichtete Betonklötz s Stadtbild versaue.
Villicht wär jo Verkehrsplaner sogar no bitz toller?
Sone Herrscher über Verkehrsschilder und Poller,
Wo d kasch nach Luscht und Luune montiere
Bis schliesslig gar nüt meh duet funggtioniere.
Am liebschte würde mir natürlig Millionär!
Eigentlig isch es jo au gar nid so schwär:
Wirdsch Fuessballer-Vermittler oder no glatter
Goht’s als Fifa-Gäldsagg à la Platini und Blatter.
Oder hürotsch e rych Model oder e Hollywood-Diva
Oder machsch am Färnseh ein uff Mike Shiva.
Au Lehrer wärde, wär villicht gar nid schlächt:
Fuffzäh Wuche Ferie kämte immer grad rächt!
Die räschtlig Zyt gisch Schuel, druggsch uff d Tube:
Hilfsch mit, am Lehrplan 21 ummez’schruube,
Killsch d ‹Schnierlischrift›, reed’sch überall dry
Und ziehsch bald dini säx Mönet ‹Burn Out› yy.
D Stäägehysler über Ein- und Auswanderer: ‹Schleppermann machts meeglig (e Gryzfaart ins Baredyys)›
Migrante simmer alli zämme,
Inzucht wäär jo schlächt
Das wuurd d Entwigglig schwäär ydämme,
drum isch e Gmisch jo rächt:
Der Nestlé kunnt vo Frankfurt unde,
der Maggi isch e Tschingg,
s Geigys hän z Moschtindie gfunde,
Basel wääri guet als Link.
Der Hoffmaa isch vo Wetterau,
Sandoz vom Jura hinde.
Do sait no kain (me isch jo schlau)
die solle doch verschwinde.
Bim Clooney wo Nespresso dringgt,
do steert sich au e kain.
Und wenn der Johnny z Gstaad no winggt,
no fraits ys insgehaim.
D Turner woont am Ziirisee, der Wekselberg jo au
Der Sawiri wird gäärn z Uri gsee,
Chodorowskis gennt me s au.
Bi Schütteler spiilts au kai Rolle,
d Häärkunft isch egal.
Und Schwyzer wiirsch jo – daas isch s Tolle –
fir d Nati, ganz normal.
Offebaar nimmts mänge doo
mim Fremde nit so gnau
Suscht miesst er jo e Huffe loo,
und doo draa dänggt kai Sau:
S i-Phone kenntisch glatt vergässe,
das isch jo nit vo doo
Kenntsch d Schnuure in e Biggse brässe
und d Schnuer guet spanne loo.
Au Harley, Jeans und CristalMeth isch fremd
und drum nit guet
Wie Whats up, Facebook – was de wett;
s isch alles fremdi Bruet.
Jazz, das isch jo Näägermuusig,
das losch denn grad ewägg
Und Salsa, Tango isch au gruusig
und nur so fremde Drägg.
‹Sale› und ‹Shop› sottsch nimmi saage,
au ‹Meeting› wär nit rächt.
‹Nike› e griechisch Woort go draage,
gheert sich nit, das wääri schlächt.
‹Visa Gloria› kasch nimmi bringe,
dasch Lati, doorum lätz,
au ‹Fan› muess iber d Klinge springe,
das Änglisch, doorum Gschwätz.
Spaghetti kennsch vom Spyysblaan stryyche,
Wienerli ganz sicher au,
Chinesisch gäbts nur iber Lyyche,
bi Russezepf der grooss Radau.
D Basler Dybli fragen: ‹Wottsch au e Schlugg?›:
Dr Finanzchef joomeret: Soo goot s nimme!
Im Milch- und Kaffibulvergschäft
diend Gwinn und Maarge nimme stimme.
S glyych gilt au fir d Gsundhaits-Säft,
fir Suppewiirfel, Feertiggricht,
fir Joghurt und fir Schoggistängel.
D Broduggtioon, die koschtet schlicht
aifach z vyyl, ych gsee doo Mängel.
Gschoggt frogt dr Bresidänt in d Rundi:
Ojeeminee, was kennt me denne
machen, ass mir wiider gsundi
satti Gwinn yystryyche kenne?
Uf aismool schreyt är: Heureka!
Fir Wasser muess me nit wyt lauffe,
in Fläsche fille, und me kaa
s fascht ooni Keschte dyyr verkauffe.
Dr Wäärbefritz isch ganz begaischtret:
Hejoo, mer schryyben aifach druff,
es syygi gsund, scho hämmer s gmaischtret,
und schleen bim Bryys um s Zääfach uff.
Scho spruudlet s Gäld ganz wunderbaar,
doch glyy isch s Waggsdum zämmebroche,
wil de Lyt wird bald mool glaar,
ass die au nur mit Wasser koche.
Jetz mäldet sich der Usslandchef:
Bi uns im Noorde glabbt das nit,
us jeedem Haane, maint är brev,
s fir jeede suuber Wasser git.
Im Syyde gseen ych unsri Zuekumft,
deert isch suuber Wasser gnabb,
drum git s kai Gfoor, ass unser Gschäft schrumpft,
und d Gäldmaschiine macht nimm schlabb.
Afrikaa wär gar nit schlächt,
deert kaufsch dangg Korruptioon fir baar
Doller alli Wasserrächt.
Wär denn das nit wunderbaar?
Mer bumpe s Wasser us em Boode,
in Fläschli gfillt, drmit s nit stinggt.
Und s kunnt is rächt, wenn grad scho noo de
eerschte Dääg dr Peegel singgt.
Denn versiigt dr letschti Brunne,
em Volgg blyybt s Wasser us em Drägg,
esoo händ mir grand dopplet gwunne:
Die letschti Konkurränz isch wägg.
Dr Finanzchef het e lyycht Bedängge:
Und wenn e Kind drwääge stiirbt?
Soonigs sotte mir uns schängge,
wil das dr ganzi Gwinn verdiirbt.
Kai Schtress, maint doo d Security,
Brodäschtler diemer unverdrosse,
wie d Eel- und Bärgbauinduschtryy,
inoffiziell verschwinde losse.
Die Alte Garde der Aagfrässene ärgert sich über die Fusion der Regionen in Frankreich: ‹Elsass Quo Vadis?›
S duet hit ys doorum schambaar weh
Mien druurig und mit Schregge gseh
Wie unsri Frind im Waggis-Land
Versegglet wärde, s isch e Schand
Si wärde bref, ganz ungeniert
Und ohni z frooge fusioniert.
Mit zwai andere Regioone
Duet me ohni Dysgussioone
E wohrs Ungetym greiere
D Mensche kurzerhand brüskiere
D Begrindig sait, s syg effiziänt
Und besser z fiehre schynts am Änd.
Au em Hollande duet daas passe
Randregioone nimmt är glasse
Wichtiger isch ihm s Globaale
Sicher au die näggschte Wahle
Heersch dä gallisch Goggel lalle
Ohni s Elsass wurd s mir gfalle.
Uff die Waggis muesch nit loose
Sinn das iberhaupt Franzoose?
Die – duet das au d Gschicht uns leere
Wisse nit, wo s aane gheere
Aigentlig sinn s halbi Schwoobe
Sait le Président vo oobe.
Muesch si kolonialisiere
D Aigehaite uusradiere
Dialäggt duet nur no steere
D Goofe selle ai Sprooch leere:
La langue française avec passion
Mais oui, nous sommes la grande nation.
D Bevelggerig, die isch schockiert
s wird proteschtiert und demonschtriert
Denn d Sälbschtbestimmig isch in Gfohr
Au d Freyhait und d Kultuur – s isch wohr
D Ydäntidäät macht dääwääg schlabb
S goht mit em Elsass d Schyssgass ab.
Mir stehn drum y hit, gopfridstutz
Verlange Minderhaiteschutz
S Elsass het e Rächt uff s Lääbe
Das Dikdaat, das isch dernääbe.
Doch wenn am Änd denn nyt me nitzt
Dert uus Paris s Gift wyter spritzt
Roote mir, Eych ärnschthaft z bsinne
Ihr im Elsass wurdet gwinne
Kemmet zrugg – s isch nit verschlosse
Zue den alte Aidgenosse!